Cykl koniunkturalny – pojęcie i fazy

Cykl koniunkturalny – to powracające, nieregularne wahania poziomu aktywności gospodarczej w górę i w dół wokół długotrwałego trendu. Trend – kierunek rozwoju.

Fazy cyklu koniunkturalnego:

1.      Depresja (dolny punkt zwrotny) – gospodarka w fazie całkowitej stagnacji, zaginęły inwestycje, niski poziom produkcji, maksymalne bezrobocie, spadające dochody ludności, maleje inflacja. U schyłku depresji zaczyna rosnąć inflacja, gospodarka zaczyna się ożywiać. W tej fazie obniżają się stopy procentowe co jest sygnałem dla przedsiębiorców żeby inwestować, spadają ceny, tanieją kredyty, przedsiębiorstwo widzi szanse na zmodernizowanie aparatu produkcyjnego, dodatkowo popyt na maszyny jest pozytywnie odbierany przez dostawców maszyn, pojawiają się zyski i miejsca pracy. Oczekiwania co do dobrej koniunktury przyspieszają wzrost gospodarczy.

2.      Ożywienie – przewaga popytu nad podażą, rośnie inflacja, inwestycje nabierają tempa, rośnie cena pracy, wzrasta poziom zatrudnienia, gospodarka przekracza linię trendu i zaczyna się boom gospodarczy.

3.      Rozkwit – to szczytowa faza, górny punkt zwrotny, gospodarki osiąga najwyższy poziom produkcji, inwestycje przynoszą efekty, na rynek trafia coraz więcej produktów, gospodarka nie jest w stanie wchłonąć całej produkcji, robią się zapasy, maleje inflacja, rośnie bezrobocie, następuje zamykanie zakładów. Pogłębia się nierównowaga.

4.   Recesja (kryzys) – produkcja spada, występuje nadwyżka podaży nad popytem, zwiększa się bezrobocie. Ograniczenie produkcji trwa tak długo aż gospodarka osiągnie dno i rozpocznie się nowy cykl (gospodarczy) koniunkturalny.