Analiza ekonomiczna
Działalność
każdego przedmiotu gospodarującego wymaga określonej analizy. Analiza ta
powinna pozwolić z jednej strony na ustalenie, czy dotychczasowa działalność
dała zamierzone efekty (analiza ex post), z drugiej zaś na określenie kierunków
kierunków sposobów doskonalenia dalszej działalności (analiza ex ante).
Analiza
odnosząca się do działalności gospodarczej nosi nazwę analizy ekonomicznej.
Analizę
ekonomiczną dzielimy na:
●
analizę makro- i mikroekonomiczną;
●
analizę finansową i techniczno-ekonomiczną;
Analiza
makroekonomiczna – ocena całokształtu gospodarki narodowej;
Analiza
mikroekonomiczna – zajmuje się badaniem, oceną poszczególnych jednostek,
instytucji, przedsiębiorstw, gospodarstw domowych.
Analiza
finansowa – bada wielkości syntetyczne dając ogólny obraz efektów ekonomicznych
przedsiębiorstw jako całości. Jej przedmiotem jest finansowa strona
działalności przedsiębiorstw (koszty, dochody, wynik finansowy, sytuacja
finansowa).
Analiza
techniczno-ekonomiczna – bada poszczególne odcinki działalności przedsiębiorstw
(wyposażenie techniczne, płace, zbyt, postęp technologiczny, zaopatrzenie).
W
działalności gospodarczej każdego przedsiębiorstwa powinna być stosowana zasada
racjonalnego gospodarowania – istotą tej zasady jest zapewnienie takiego
gospodarowania, aby przy danym nakładzie środków, otrzymać maksymalny środek
realizacji celu albo przy danym stopniu realizacji celu użyć minimalnego
nakładu środków. Stosunek między zakresem realizowanego celu a sumą ponoszonych
nakładów jest miara efektywności gospodarowania. Aby ta efektywność była
najwyższa należy dokładnie poznać mechanizmy funkcjonowania przedsiębiorstwa,
jego funkcji wewnętrznej i zewnętrznej czynników kształtujących różne przejawy
działalności i jej efekty ekonomiczne.
W
przypadku przedsiębiorstwa przemysłowego funkcje zewnętrzne polegają głównie
na:
●
zaopatrywaniu się u dostawców dostawców niezbędne środki produkcji;
●
poszukiwaniu i zatrudnianiu siły roboczej, sprzedaży wytwarzanych wyrobów lub
usług;
●
współpracy z instytucjami dysponującymi wolnymi środkami pieniężnymi (bankami)
lub reprezentującymi budżet państwa.
Funkcje
wewnętrzne przedsiębiorstw natomiast polegają przede wszystkim na organizowaniu
całokształtu procesu produkcji w powiązaniu z procesem zaopatrzenia i procesem
zbytu.
Całokształt
działań zmierzających do realizacji funkcji zewnętrznej i wewnętrznej
przedsiębiorstw przy zapewnieniu możliwie optymalnych efektów jest nazywany
zarządzaniem.
W
procesie zarządzania przedsiębiorstwem wyróżnić można kilka etapów tworzących
zamknięty, powtarzający się cykl:
●
poznanie stanu dotychczasowego;
●
określenie potrzeb oraz wynikających z nich zadań do wykonania;
●
koordynacja i zapewnienie bieżącej realizacji zadań;
●
kontrola wykonania zadań i poznanie osiągniętego stanu.
Przedmiotem
analizy ekonomicznej jest działalność gospodarstw przedsiębiorczych, którą
odzwierciedlają stany i wyniki ekonomiczne.
Stan
ekonomiczny – to ujęcie statyczne, stan ustalony na określony dzień, np. na
dzień bilansowy.
Składają
się na niego aktywa trwałe, obrotowe oraz źródła finansowania – kapitały oraz
określony majątek ludzki (zatrudnienie).
Wyniki
ekonomiczne – to ujęcie dynamiczne, efekty działalności osiągnięte w ciągu
pewnego okresu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz