Pojęcie: polityki regionalnej, lokalnej i strukturalnej.

Polityka regionalna - w aktualnym ujęciu rozumiana jest jako całokształt działań władz publicznych (zarówno centralnych jak i terytorialnych), podmiotów prywatnych, różnych instytucji oraz organizacji w regionach mających na celu zwiększenie konkurencyjności gospodarek regionalnych, zdynamizowanie rozwoju w regionach oraz redukowanie przestrzennych dysproporcji rozwoju.

Cele polityki regionalnej:

·         zwiększenie konkurencyjności regionów (gospodarek regionalnych) - jest to naczelny cel polityki regionalnej w UE.

·         zdynamizowanie rozwoju (zaktywizowanie rozwoju gospodarki w regionach)

·         redukowanie przestrzennych dysproporcji rozwoju (zmniejszenie różnic w poziomie rozwoju między regionami)

Polityka lokalna - jest to polityka administracyjna kształtowana przez organy samorządu terytorialnego, która oznacza przede wszystkim wybór celów działania kolejności i sposobów ich realizacji pod kontem zaspokajania zbiorowych potrzeb lokalnej wspólnoty samorządowej. Jej wymiar lokalny ujawnia się w tym, że ogranicza się ona do przestrzeni wytyczonej granicami granicy lub powiatu. W zakresie działań własnych organy samorządu lokalnego kształtują politykę lokalną przy współ udziale administracji rządowej, bo to jest zdeterminowane ustawami. Dlatego też nadzór nad polityką lokalną w zakresie zadań własnych sprawowany jest na podstawie jedyne kryterium legalności a w zakresie zadań zleconych sprawowany jest również na podstawie kryterium celowości i gospodarności .Formą odzwierciedlania polityki lokalnej są zwłaszcza akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze gminy lub powiatu takie jak:

·         strategie rozwoju

·          programy gospodarcze

·         plany zagospodarowania przestrzennego

·         zasady zarządu mieniem komunalnym

Istotę polityki lokalnej stanowi jej nastawienie na własne środowisko, jego interesy, choćby nawet doprowadzić to miało w rezultacie do konfliktów z racją stanu wyższego rzędu

Polityka strukturalna – jeden z kierunków polityki gospodarczej, obejmujący wszystkie przedsięwzięcia, które instancje państwowe podejmują w celu oddziaływania na strukturę gospodarki. Umiejętnie realizowana polityka strukturalna, służąca promowaniu długookresowych zmian w rozmieszczeniu, wykorzystaniu i efektywności czynników produkcji odgrywa ważną rolę szczególnie w przypadku tych gospodarek, które chcą sprostać wymogom konkurencyjności.

Cele polityki strukturalnej:

·         Poprawa efektywności ekonomicznej gospodarki przez szybsze przemieszczanie zasobów gospodarki z dziedzin o niskiej efektywności ekonomicznej do dziedzin wysoko rentownych;

·         Zwiększanie konkurencyjności krajowych wyrobów na rynkach światowych przez kształtowanie nowoczesnej struktury gospodarczej oraz jej proeksportową orientację;

·         Wykorzystanie procesu zmian strukturalnych do ograniczania wpływu barier rozwojowych (barier surowcowych, energetycznych, ekologicznych, demograficznych itd.);

·         Unowocześnianie gospodarki poprzez wspieranie dziedzin charakteryzujących się wyższym postępem technicznym, technologicznym i organizacyjnym;

·         Przyspieszenie wzrostu gospodarczego i przeciwdziałanie bezrobociu.