Pojęcie PKB i metody jego liczenia

PKB – podstawowa kategoria makroekonomiczna, jest syntetyczną miara wartości produkcji wytworzonej w ciągu roku przy wykorzystaniu czynników wytwórczych zlokalizowanych na obszarze danego kraju, niezależnie od tego czyją własność stanowią te czynniki.

Metody liczenia PKB:

1.      Metoda sumowania produktów – polega na dodawaniu do siebie wartości produktów i usług wytworzonych w danej gospodarce w ciągu roku. Należy pamiętać by kilkakrotnie nie sumować tych samych elementów. Sposoby na uniknięcie wielokrotnego liczenia tego samego elementu:

a.       Sumowanie wartości dóbr finalnych – to dobro nabywane przez ostatecznego użytkownika. Przy obliczaniu PKB należy dodać wartość wyprodukowanych w danym roku dóbr finalnych.

b.      Wartość dodana – to przyrost wartości dóbr będących rezultatem danego procesu produkcji. Oblicza się ją przez odjęcie od wartości dóbr wytwarzanych w danym przedsiębiorstwie sumy kosztów rzeczowych czynników produkcji zużytych przy wytworzeniu tych dóbr.

2.      Metoda sumowania dochodów – na dochody składają się płace, renty, procenty, zyski. Metoda sumowania polega na dodawaniu wymienionych wyżej dochodów powstających w procesie wytwarzania produktów i usług w danym roku.

3.      Metoda sumowania wydatków – obliczenie PKB polega na dodawaniu wydatków na dobra finalne, wytworzone przez przedsiębiorstwa krajowe. Wydatki te obejmują:

a.       Wydatki na dobra konsumpcyjne wytworzone w kraju –

b.      Wydatki na krajowe dobra inwestycyjne –

c.       Wydatki rządowe –

d.      Wydatki zagraniczne na krajowe dobra eksportowe –

Pomijamy produkty i usługi z importu, czyli