Pierwszymi pośrednikami finansowymi były
banki komercyjne. Przyjmujące wkłady i udzielające kredytów, dość wcześnie
odkryły możność udzielenia więcej kredytów niż gromadzenia wpłat. Jest to podstawą
kreacji pieniądza kredytowego. Banki są nazywane instytucjami depozytowymi albo
pośrednikami w sensie węższym. Pozostałe instytucje nazywane są nie
depozytowymi lub pośrednikami w szerszym sensie.
Pośrednicy w szerszym sensie to giełdy
towarowe i papierów wartościowych, banki inwestycyjne, biura maklerskie, agenci
i brokerzy ubezpieczeniowi, firmy auditynngowe- rzeczoznawcy, firmy konsultingowe-
doradcy finansowi, firmy ratingowe- ryzyko, ubezpieczyciele, instytucje
udzielające odpłatnie gwarancji kredytowych.
Oprócz wyodrębnienia pośredników w węższym i szerszym sensie proponuje się jeszcze podział na 3 grupy zależnie od przedmiotu działalności:
I.
grupa
pośrednictwo w zawieraniu umów między dawcą a biorcą środków finansowych oraz pośrednictwo
w przenoszeniu już istniejących roszczeń z jednego podmiotu na drugi.
II.
Tworzenie
i rozpowszechnienie informacji istotnej dla rynków finansowych.
III.
Odpłatne
przejmowanie ryzyka finansowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz