CAŁKI
Zbiór
wszystkich funkcji pierwotnych funkcji f(x) w przedziale I
nazywamy całką nieoznaczoną funkcji f(x) w przedziale I i
oznaczamy ! f(x)dx, czyli:
! f(x)dx = F(x) + c,
gdzie F(x) jest
dowolną funkcją pierwotną funkcji f(x), natomiast c jest
dowolną stałą. Funkcja f(x) nazywa się fukcją podcałkową, x nazywamy
zmienną całkowania.
Całkowanie przez podstawienie
Jeżeli:(1) funkcja t = h(x)
jest różniczkowalna w przedziale I i odwzorowuje przedział I na przedział J(2)
funkcja g ma w przedziale J funkcję pierwotną G (3) f(x) =
g_h(x)_h′(x) dla każdego x ∈ I to ! f(x)dx = G[h(x)]
+ c
Całkowanie przez części
Jeżeli funkcje f i g
posiadają w przedziale I ciągłe pochodne, to: !f(x)g′(x)dx = f(x)g(x)
− !f′(x)g(x)dx
CAŁKI OZNACZ.-Każda funkcja ciągła w przedziale [a, b] jest w tym przedziale całkowalna.
CAŁKI OZNACZ.-Każda funkcja ciągła w przedziale [a, b] jest w tym przedziale całkowalna.
- Każda funkcja ograniczona w przedziale [a, b] i mająca w
tym przedziale tylko
skończoną liczbę punktów
nieciągłości jest całkowalna.
-Funkcja monotoniczna i ograniczona jest całkowalna.
Zastosowanie geometryczne całki oznaczonej
Pole P figury ograniczonej
krzywymi y =
f(x) i y = g(x) oraz prostymi x = a
i x = b wyraża się wzorem:
przy założeniu, że f(x) ¬ g(x)
dla każdego x ∈ [a, b].
- Jeżeli funkcja y = f(x) ma
ciągłą pochodną w przedziale [a, b], to długość łuku Ł
krzywej y = f(x) w tym przedziale wyraża się wzorem:
Macierze.- Niech m i n będą
ustalonymi liczbami naturalnymi. Macierzą prostokątną wymiaru
m × n nazywamy układ mn liczb zapisanych w postaci tablicy o m wierszach
i n kolumnach
- Macierzą kwadratową stopnia n nazywamy macierz, która
posiada n wierszy i nkolumn, to znaczy jest macierzą postaci.
-Macierzą jednostkową stopnia n nazywamy macierz kwadratową
stopnia n, której główna przekątna składa sie z samych jedynek, a
pozostałe wyrazy są zerami. Oznaczamy ją symbolem In.
- Macierzą zerową nazywamy macierz, której wszystkie elementy są równe
zero.
-Każdej macierzy kwadratowej
stopnia n można przyporzadkować liczbę rzeczywistą detA zwaną wyznacznikiem
macierzy.
Macierz odwrotna
Niech A będzie macierzą
kwadratową stopnia n. Jeśli wyznacznik detA róż0, to istnieje dokładnie jedna
macierz kwadratowa B stopnia n taka, że
A · B = B · A = In.
Macierz B występującą
w powyższym twierdzeniu nazywamy macierzą odwrotną do macierzy A i
oznaczamy symbolem A−1. Istnieją dwa sposoby wyznaczania macierzy
odwrotnej. Pierwszy z nich nazywamy sposobem wyznacznikowym. Drugi
sposób to metoda Gaussa, która polega na przekształceniach
elementarnych wierszy macierzy.
RZĄD
Niech A będzie
macierzą wymiaru m×n. Każdy wyznacznik macierzy kwadratowej
stopnia r powstałej z
macierzy A przez skreślenie pewnej liczby wierszy i kolumn nazywamy minorem
macierzy A. Liczbę r nazywamy stopniem
minora.
- Rzędem macierzy A nazywamy maksymalny ze stopni jej niezerowych minorów. Rząd macierzy A oznaczamy symbolem rzA.
- Rzędem macierzy A nazywamy maksymalny ze stopni jej niezerowych minorów. Rząd macierzy A oznaczamy symbolem rzA.
Układ równań liniowych
Liczby aij nazywamy współczynnikami,
liczby bi wyrazami wolnymi układu. Ze współczynników tworzymy tzw. macierz
układu. Ze współczynników i
wyrazów wolnych tworzymy tzw. macierz uzupełnioną (rozszerzoną) układu. W ostatniej kolumnie stoi kolumna
wyrazów wolnych, którą oznaczamy
-Układ n równań o n
niewiadomych nazywamy układem Cramera, gdy wyznacznik jego
macierzy detA róż 0. Układ Cramera jest układem oznaczonym, czyli ma
dokładnie jedno
rozwiązanie x = (x1, x2, . . . , xn), którego współrzędne
określone są wzorem
- Układ Cramera można rozwiązać
jako równanie macierzowe mnożąc obie strony rów-
nania przez macierz odwrotną
do A. Należy pamiętać, że mnożenie macierzy nie jest przemienne
-Oznaczony-
Rozwiązaniem jest dokładnie jedna para liczb (x, y)- graf: Dwie proste
przecinające się
-Nieoznaczony- Nieskończenie
wiele rozwiązań; Dwie proste pokrywające się
- Sprzeczny- Brak rozwiązań; Dwie różne proste równoległe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz