Funkcje instytucji Unii Europejskiej

• STANOWIENIE PRAWA
  sprowadza się do przyjmowania aktów prawnych
  Jest wykonywana przez Radę UE podejmującą rozstrzygnięcia na wniosek Komisji Europejskiej. Organem współdziałającym w procesie stanowienia prawa jest Parlament Europejski.
  
  

• WYKONAWCZO-ZARZĄDZAJĄCA
  sprowadza się do wdrażania procedur wykonawczych
  zarządzania zasobami finansowymi, w tym rozstrzygnięcie o budżecie
  
  Procedury wykonawcze są niezbędne do wprowadzania w życie aktów wspólnotowych przez państwa członkowskie. Są one ustalone głównie przez Radę, rozstrzygnięcia dotyczące postępowania egzekucyjnego podejmuje też Komisja Europejska zwłaszcza w drodze delegowanej jej kompetencji przez Radę w zakresie państw finansowych w odniesieniu do tworzenia środków własnych. Rozstrzyga na podstawie wniosku komisji i po konsultacji z Parlamentem.
  
  

W przyjmowaniu Budżetu są zaangażowane:
Rada UE, Parlament i Komisja Europejska
Prawo składania wstępnego projektu budżetu przysługuje Komisji Europejskiej. Jest on Przekładany Radzie, która działając większością kwalifikowaną ustala projekt budżetu i przesyła go do Parlamentu w celu zaopiniowania.

Rada UE decyduje o kształcie wydatków obligatoryjnych, a Parlament Europ. O wyd. nieobligatoryjnych.
Parlament Europ dysponuje prawom całkowitego odrzucenia projektu budżetu.

Gdy konflikt RadaUE a RE rolę arbitrażową wypełnia KE.

• KSZTAŁTOWANIE STOSUNKÓW ZEWNĘTRZNYCH
  Jest to domeną Rady i Komisji Europejskiej

KE – inicjatywa negocjacji
RE – zgoda na negocjacje
KE – prowadzenie
PE – obligatoryjna lub fakultatywna konsultacja
KE – Wniosek w sprawie zawarcia umowy
Rada – Dec. O zawarciu  umowy

Już same rozmiary UE pod względem gospodarczym, handlowym i finansowym sprawiają, że jest ona graczem na skalę światową. Jest ona powiązana siecią umów z większością krajów i regionów świata. Jako największy międzynarodowy partner handlowy i ojczyzna euro – drugiej waluty świata – UE wydaje 500 milionów euro miesięcznie na programy pomocy na wszystkich pięciu kontynentach.
Idea zakładająca, że silna Europa powinna działać jako jeden organizm na arenie światowej, zachęciła państwa członkowskie do współpracy zmierzającej do osiągnięcia wspólnego podejścia do polityki zagranicznej. Postępy na przestrzeni lat były powolne, lecz stałe.