Stosowanie prawa to władcza działalność organów państwa
polegająca na wydawaniu decyzji indywidualnych i konkretnych na podstawie norm prawnych.
Przykładami stosowania prawa są wyroki sądowe i decyzje administracyjne. Od
stosowania prawa należy odróżnić przestrzeganie prawa. Stosowanie prawa należy
do organów państwowych, a przestrzeganie dotyczy wszystkich podmiotów, w tym
organów państwowych. Wyróżniamy 4 rodzaje stosowania prawa:
1.sądowe
stosowanie prawa- organ stosujący jest niezawisły , bezstronny. Organy te
podlegają tylko ustawom, a nie podlegają innym organom administracyjnym.
Działają w oparciu o zasady niezawisłości. Sędziowie objęci są immunitetami
2.administracyjne-
organ rozstrzygający jest związany poleceniami swojego zwierzchnika w zakresie
decyzji jaką ma wydać. Wszelkie decyzje zapadają na podstawie obowiązującego
prawa. Decyzje administracyjne podlegają kontroli sądowej, zwłaszcza ze strony
naczelnego sądu administracyjnego. Państwo w pewnych granicach zezwala na to,
aby pewne sprawy były rozstrzygane nie przed sądami, a przed organami
polubownymi, arbitrażowymi, rozjemczymi lub mediacyjnymi.
3.quasi-administracyjne-
państwo zezwala, aby pewne zadania z zakresu administracji publicznej były
wykonywane przez instytucje pozapaństwowe np. banki, przedsiębiorstwa
ubezpieczeniowe. Instytucje te mogą podejmować władcze decyzje.
Etapy stosowania prawa:
1.Wybór normy prawnej
2.Ustalenie obowiązywania normy
prawnej
3.wykładnia normy prawnej
4.ustalenie stanu faktycznego
5.subsumpcja
6.wybór konsekwencji prawnej
7.sformułowanie i uzasadnienie decyzji
Ad.1 Wybór normy prawnej-
sytuacja, gdzie ustalony w sprawie stan faktyczny ewidentnie podpada pod jedną
i tylko jedną normę prawną, Gdy zachowanie, stan faktyczny podpada pod więcej
niż jedną normę, wtedy należy dokonać wyboru właściwej normy. W prawie karnym
wybiera się tę normę, która przewiduje bardziej surowe konsekwencje. W prawie
cywilnym to sama strona określa na podstawie którego przepisu będzie dochodziła
swoich roszczeń.
Ad.5 Subsumpcja to
podciągnięcie ustalonego stanu faktycznego pod właściwą normę prawną.
Ad.6 Stwierdza się, czy
dojdzie do wymierzenia kary lub do uniewinnienia.
Ad.7 Nie wszystkie akty
stosowania prawa wymagają uzasadnienia. Uzasadnia się decyzje od których strona
wniosła odwołanie. Decyzje kończące postępowanie w danej sprawie oraz decyzje
szczególnie ważne. Uzasadnienie składa się z trzech elementów:
-
część historyczna- przedstawia dotychczasowy przebieg
sprawy, żądania stron, zapadłe decyzje
-
podstawa faktyczna – przedstawia się wszelkie dowody,
na których opierał się sąd
-
podstawa prawna- przytacza się przepisy stanowiące
podstawę decyzji sądu
Ad. 3 Wykładnia prawa
zmierza do usunięcia wątpliwości, które są związane z określonym przepisem lub
normą, a zwłaszcza z ich zrozumieniem: problemy lingwistyczne, problemy
systemowe (każdy przepis prawny zajmuje określone miejsce w akcie normatywnym).
Rozumienie każdego przepisu
prawnego musi brać pod uwagę inne przepisy należące do tej samej gałęzi.
Problemy funkcjonalne:
·
wykładnia prawa nie może ignorować intencji
ustawodawcy
·
wykładnia nie może nie uwzględnić skutków i
konsekwencji do jakich prowadzi dany sposób rozumienia prawa
·
wykładnia musi brać pod uwagę przekonania
moralne adresatów. Dokonując wykładni należy uwzględnić zmieniające się realia
życia społecznego. Wykładnia nie może ograniczać się jedynie do kwestii
językowych, systemowych, funkcjonalnych, ale musi uwzględniać realia społeczne,
ekonomiczne, polityczne, moralne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz