Polityka pieniężna (monetarna) – jest jedną z najważniejszych
dziedzin polityki makroekonomicznej, jest elementem polityki finansowej, polega
na użyciu podaży pieniądza jako instrumentu realizacji ogólnych celów polityki
gospodarczej, regulowanie stopy wzrostu podaży pieniądza w celu wspierania rozwoju
gospodarczego oraz stabilizacji poziomu produkcji – cen.
Rodzaje polityki pieniężnej:
a. Ekspansywna
– miękka lub taniego pieniądza – polega na zwiększeniu podaży pieniądza poprzez
obniżenie stopy redyskontowej, zakup wyemitowanych przez rząd papierów
wartościowych na otwartym rynku, obniżenie wskaźnika rezerw obowiązkowych,
rosną inwestycje, tanieją kredyty, rośnie konsumpcja, zatrudnienie, inflacja.
Przykład:
W okresie recesji charakteryzującej
się spadkiem tempa wzrostu gospodarczego zalecana jest ekspansywna polityka
pieniężna. Działania w celu zwiększenia podaży pieniądza powodują obniżenie stopy
procentowej. Wzrost podaży pieniądza i obniżenie podaży pieniądza zwiększa
popyt globalny, inwestycje, zatrudnieni i poziom działalności gospodarczej.
b. Restrykcyjna
– twarda lub drogiego pieniądza – polega na zmniejszeniu podaży pieniądza przez
podwyższenie stopu dyskontowej, sprzedaż publicznych papierów wartościowych i
podwyższenie rezerw obowiązkowych. Maleją inwestycje, konsumpcja, globalny
popyt, produkcja, inflacja.
Przykład:
Bank Centralny, gdy
inflacja osiąga wysoki poziom, uznaje, że jest ona spowodowana nadmierną
kreacja pieniądza. W celu jej opanowania zmniejsza stopę wzrostu podaży
pieniądza, czego konsekwencją jest obniżenie rozmiarów inwestycji, produkcji
oraz zatrudnienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz