Doręczenie. (art. 39-48)
Zasada oficjalności doręczeń:
- organ
dokonuje doręczeń z urzędu – jest to jego obowiązek ustawowy;
- ważne
jest samo doręczenie pisma; ni ma znaczenia czy adresat zapozna się z jego
treścią. Jeżeli pismo zostało doręczone, doręczenie jest prawidłowe;
- pokwitowanie
ma znaczenie dowodowe – stwarza ono domniemanie doręczenia, które może być
obalone przeciwdowodem, jeżeli faktycznie doręczenie to nie nastąpiło;
- doręczeni
jest czynnością materialno-techniczą.
Jeżeli adresat jest osobą fizyczną, pismo należy mu
doręczyć osobiście. Są jednak pewne wyjątki:
-
jeżeli strona jest reprezentowana przez inne
podmioty, np. kuratora (tylko on może odebrać pismo); opiekuna lub przedstawiciela
ustawowego;
-
w przypadku gdy strona jest reprezentowana przez
pełnomocnika;
-
gdy pismo odbiera osoba uprawniona do odbioru
pism (przedstawiciel)
Doręczenie pisma stronie z pominięciem przedstawiciela,
kuratora, czy pełnomocnika jest prawnie bezskuteczne.
Istnieje możliwość tzw. Doręczenia zastępczego – pismo
odbiera za pokwitowaniem osoba inna niż adresat (dorosły domownik, dozorca
domu, sąsiad) – w skrzynce zostawia się zawiadomienie o tym fakcie. (p. też
art.44)
Odmowa odbioru pisma nie tamuje biegu doręczenia, a
ponadto przyjmuje się fikcję prawną doręczenia pisma.
Terminy. (art.57-70)
Termin jest to zastrzeżenie dodatkowe czynności prawnej,
przez które skutek czynności prwnej zostanie ograniczony w czasie (termin jest,
w przeciwieństwie do warunku, pewny).
Rodzaje terminów:
|
1) Materialne – okres, który może nastąpić
w kształtowaniu praw i obowiązków w administracyjno-prawnym stosunku
materialnym.
Uchybienie: skutek
prawny wygaśnięcia praw/ obowiązków o charakterze materialnym.
2) Ustawowe – wyznaczane przez
ustawę/przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy, np. termin
wniesienia odwołania.
- nie
mogą być przez organ prowadzący postępowanie skracane, ani przedłużane;
- zachowanie
terminu jest warunkiem skuteczności czynności procesowej dokonanej przez
strony.
Uchybienie powoduje
bezskuteczność czynności procesowej strony.
2) Przywracalne:
Większość (praktycznie wszystkie) terminów procesowych
może być przywrócona w trybie kpa (art.58).
Terminy procesowe ustalenia dokonania czynności
procesowej przez strony są terminami przywracalnymi, chyba że kpa stanowi
inaczej.
|
Procesowe – okres dokonania czynności procesowych
przez podmioty (strony) lub uczestników postępowania.
Uchybienie – skutek na płaszczyźnie procesowej
przez uzależnienie skuteczności procesowej od zachowania tego terminu.
Uchybienie terminu może spowodować bezskuteczność czynności procesowej.
Bezskuteczność czynności procesowej może prowadzić do zamknięcia drogi postępowania
administracyjnego, w efekcie może spowodować uniemożliwienie kształtowania
stosunku materialnoprawnego; np. jeżeli strona nie uzupełniła braku w podanym
terminie, powoduje to pozostawienie decyzji bez rozpoznania.
Wyznaczone przez organ administracji publicznej,
np. termin złożenia przez stronę wyjaśnień/ dowodów/ innych dokumentów;
termin do zawarcia ugody administracyjnej.
Na wniosek strony mogą być skracane bądź wydłużane.
Jeżeli strona nie dopełni czynności w wyznaczonym terminie, traci prawo do
ich dokonania (może jednak wnieść o przywrócenie terminu).
Nieprzywracalne – nie mogą być przywrócone w
trybie kpa. Jedynym nieprzekraczalnym terminem jest termin do złożenia prośby
o przywrócenie terminu.
|
Przesłanki przywrócenia terminu:
1)
przywrócenie to czynność procesowa mająca na
celu ochronę jednostki przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu do
podjęcia czynności procesowych przez strony lub uczestników postępowania.
2)
Instytucji przywrócenia terminu nie można
stosować do terminów materialno-prawnych, a jedynie do terminów dokonania
czynności procesowych, np. termin wniesienia odwołania.
3)
Legitymację do wystąpienia o przywrócenie
terminu ma osoba zainteresowana, tzn. nie tylko osoba mająca interes prawny, ale i osoby występujące jako
uczestnicy postępowania, np. świadkowie, biegli.
Organ ma obowiązek rozpatrzyć wniosek o przywrócenie terminu
pozytywnie, jeśli spełnione zostaną następujące przesłanki:
1. osoba
zainteresowana uprawdopodobni brak swojej winy. Strona ma bowiem obowiązek
szczególnej staranności przy wykonywaniu czynności procesowych; brak winy ma
miejsce tylko wówczas, gdy niedopełnienie obowiązku nastąpiło z powodu
przeszkody nie do przezwyciężenia (nagła choroba, powódź, pożar);
2. wniesienie
przez zainteresowanego wniosku o przywrócenie terminu
3. dochowanie
nieprzywracalnego terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu (7 dni
od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu);
4. dopełnienie
wraz z wniesieniem wniosku tej czynności, do której termin był wyznaczony.
Rozstrzygnięcie podania o przywrócenie terminu następuje w
formie procesowej postanowienia. Prawo zażalenia służy tylko od postanowienia o
odmowie przywrócenia terminu.
Zarzut naruszenia prawa przy przywróceniu terminu nie może
być przesłanką uchylenia decyzji.
Dopuszczalność wstrzymania wykonania decyzji lub
postanowienia:
- organ
na żądanie strony może wstrzymać wykonanie decyzji lub postanowienia,
- wniesienie
odwołania z mocy prawa wstrzymuje wykonanie decyzji; odwołanie jest środkiem
zaskarżenia bezwzględnie suspensywnym;
- zażalenie
jest środkiem względnie suspensywnym, tzn. wniesienie zażalenia nie wstrzymuje
wykonania postanowienia i jest to pozostawione ocenie organu (postanowienia, na
które służy zażalenie).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz