„Aby
mierzyć rzeczywistość, trzeba patrzeć skąd się przyszło” – Norwid
W
1879 wybuchła rewolucja francuska, głoszono hasła: wolność, równość,
braterstwo.
Polityka
społeczna powstała na przełomie XVIII i XIX wieku, twórcą jest [Szar Fuje]
Wiek
XVII do XIX pojawiają się prekursorzy:
- Konstanty
Krzeczkowski
- Stanisław
Rychliński
- Edward
Strzelecki
- Wacław
Szubert
- Ludwik
Krzywicki (urodził się w 1859r. w Płocku; ekonomista, polityk, pedagog,
tłumacz 1 tomu „kapitału Marksa”, redagował pisma teoretyczne. Jego zasługą
było zorganizowanie i kierowanie instytutem gospodarstwa społecznego. Zmarł w
1941r., a w 1966 Płocczanie wystawili mu pomnik. Jego zastępcą był
Krzeczkowski)
- Stanisław
Staszic (założył towarzystwo „Rolnicze towarzystwo ratowania się w nieszczęściu”;
zniósł pańszczyznę; nadał prawo własności użytkowej ziemi. Towarzystwo to
wprowadziło szpital, organizowało szkoły, udzielało stypendiów)
Wiek
XIX
– zaczynają się emigracje ze wsi do miast w poszukiwaniu pracy, wybucha fala
epidemii, kwitnie przestępczość, dzieci pracują w przemyśle tekstylnym. Zaczęto
tworzyć system działań – prekursorem był Bismarck. Dał wykład, że państwo może
ingerować w konflikt pracodawca-pracownik
Marksiści – twierdzili, że
władzę powinni przejmować Ci, którzy tworzą dobra. Ich teza-byt kształtuje
świadomość. Twierdzili, że klasa robotnicza w drodze rewolucji przejmie władzę.
Polityka społeczna zdaniem Marksa będzie zbędna, bo nie będzie różnic
społecznych.
Lata
’30 XIX wieku – brak pracy. W 1945 zlikwidowano bezrobocie.
Nurt
liberalny
– dajcie czynić, co się podoba, wolność jednostki. Do tego nurtu nawiązywali;
Jurek Owsiak i Leszek Balcerowicz.
Polityka
społeczna(wg.
Krzeczkowskiego) – bada zmiany zachodzące w strukturze społecznej pod wpływem
celowej działalności oraz szuka najbardziej celowego przeprowadzenia tych zmian
Struktura
społeczna
– hierarchiczny układ jednostek i grup uzależniony od cech społecznych oraz
ocen tych cech
Polityka
społeczna
– nauka teoretyczna oraz praktyczna. Związana jest ściśle ze światopoglądem.
Jest nauką, która ma obiektywnie oceniać rzeczywistość, programy partii
politycznych, ale się z nimi nie utożsamiać.
Rozróżniamy 3 grupy polityki
społecznej(wg. Krzeczkowskiego):
- usunięcie braków danego ustroju
- formalnie określające zjawiska społeczne,
np. ubóstwo, patologia
- określenia, które za punkt wyjścia uznają
programy polityki
Zakres
przedmiotowy
polityki społecznej:
- praca
- zatrudnienie
- zabezpieczenie społeczne
- oświata
- mieszkalnictwo
- kultura
- zdrowie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz