Polityka społeczna - notatki studenckie - cz.3

Teoria Smissa. Podstawą tej koncepcji ustrojowej są: wolność działalności gospodarczej i wolna konkurencja, które przy pomocy prawa popytu i podaży zapewniają harmonijny, a przez to stały rozwój gospodarczy.

Dzisiejszy system rynkowy zakłada wolność przepływu informacji i usług.

Współczesny liberalizm w sferze gospodarczej tworzy ideologię dla dobrego przeżycia ludzi bogatych, nie dba o ubogich; przeżyje ten, kto jest silniejszy. Ta ideologia prowadzi do podziału na tych, co mają i nie mają zasobów i dóbr. Wyznawcy tej orientacji uważają, że to bezdomny jest winien temu, że nie ma gdzie mieszkać, że powinien się kształcić i to mogłoby zapewnić mu dobrą sytuację finansową. Uważają, że człowiek sam decyduje o tym, kim będzie i sam ponosi za to odpowiedzialność.

Przeciwnicy uważają, że ingerowanie państwa w tę sferę społeczną powoduje pogłębienie kryzysu.

Mechanizm rynkowy – sprawna forma gospodarowania jednak sam nie jest w stanie rozwiązać spraw społecznych

Koncepcja altruistyczna – wyrasta z założeń humanitarnych. Dostrzega lukę, czyli pominięcie grup, które są ubogie, które nie mają na to wpływu-niepełnosprawni, ludzie starzy, porzucone dzieci. Zwracają oni uwagę ludzi np. upośledzonych z powodu czynników niezależnych od nich. Sytuacje te powstają z powodu katastrof, epidemii. Niski poziom oświaty utrudnia życie w społeczeństwie. Niekorzystne zmiany w koniunkturze gospodarczej powodują bezrobocie. W krajach wysoko rozwiniętych następuje szybki proces przesunięcia z przemysłu na usługi, a to powoduje przesunięcie w strukturze zatrudnienia.

Idea państwa opiekuńczego – rozwinęła się w 2 połowie XXw.  W europie uważa się ustawodawstwo wprowadzające system ubezpieczeń społecznych. Rozwój tego państwa nastąpił po zakończeniu II wojny światowej. Najdalej „poszła” Szwecja, która szczyci się największymi podatkami, najdłuższym wiekiem życia, najmniejszą umieralnością niemowląt.

Każde państwo, które prowadzi politykę społeczną przeznacza na nią mniejszą lub większą kwotę.

Interwencja państwa w sferę społeczną jest oceniana pozytywnie lub negatywnie.

Celem polityki społecznej jest osiągnięcie harmonijnego rozwoju społeczno-gospodarczego(nie udało się go osiągnąć żadnemu państwu przez wiele lat).

Działalność państwa występuje w 3 dziedzinach:

- ekonomicznej

- społecznej

- politycznej

Schmid zajmował się analizą skali wydatków na cele społeczne.

Dodatnim wpływem na cele społeczne w sferze ekonomicznej jest:

- zmniejszenie wahań koniunkturalnych

- utrzymanie spokoju społecznego

Dodatnim wpływem wydatków na cele społeczne jest:

- pełniejszy dostęp do edukacji, czyli lepsze przygotowanie do pracy

- zmiana kwalifikacji uczenia się, wydłużenie aktywności zawodowej

Argumenty przeciw zwiększaniu nakładów państwa na cele społeczne:

- zwiększa koszty tworzenia nowych stanowisk pracy

- zmiany wydajności koniunktury w świecie

- może zwiększać deficyt

- zwiększenie nakładów na utrzymanie kosztownych instytucji utrudnia funkcjonowanie gospodarki

Dodatni wpływ państwa opiekuńczego w sferze społecznej:

- zmniejszenie ryzyka obywatela

- zwiększenie poczucia godności obywatela

- zmniejszenie patologii społecznych

- zmniejszenie tendencji do anonimowości poprzez popieranie stowarzyszeń

- zmniejszenie nierówności społecznych

Negatywne aspekty:

-

- zmniejszenie odpowiedzialności jednostek, co prowadzi do postawy roszczeniowej

- wytworzenie nowych nierówności i tworzenie nowej grupy pokrzywdzonych

- erozja życia rodzinnego, społecznego

Dodatnie aspekty w dziedzinie politycznej:

- umocnienie poczucia związku obywatela z państwem

- zmniejszenie zagrożeń konfliktami klasowymi

- lepsze możliwości kompromisów

- mniejsza liczba strajków

Ujemne aspekty:

- może wystąpić konflikt na tle podziału dochodu narodowego, szczególnie między osoby, które płacą wysokie podatki, a tymi którzy z tych świadczeń korzystają

- może prowadzić do upadku cnót obywatelskich

- trudność zmiany w zakresie uznawanych uprawnień, czyli trudno zmienić raz nadane przywileje