MSG: Notatki ze studiów cz.2

FORMY HANDLU MIĘDZYNARODOWEGO

1.Formy klasyczne- standardowe

-        eksport

-        import

-        handel tranzytowy

2. Formy nietypowe- niestandardowe

-        obroty naprawcze, offsetowe, rozpatrywane indywidualne.

EKSPORT – wywóz za granicę towarów pochodzenia krajowego lub w znacznym stopniu przetworzonym w kraju, w celu ich sprzedaży oraz świadczenie usług cudzoziemcom.

eksport bezpośredni – transakcja sprzedaży towaru lub usługi za granicę odbywa się bezpośrednio pomiędzy importerem a eksporterem, których siedziby znajdują się w innym państwie

eksport pośredni – umowa sprzedaży jest zawierana za pośrednictwem przedsiębiorstwa pośredniczącego, której siedziba znajduje się w państwie eksportera

Eksport bezpośredni, cechy:

- stosowany przede wszystkim w eksporcie dóbr inwestycyjnych

- bezpośredni kontakt z klientem

- wymaga dobrej znajomości rynków przez producenta

- konieczność własnej akwizycji i dbałości o rynek

- własny dział eksportu

- dłuższa droga zbytu

- własny magazyn wysyłkowy

- własny serwis i magazyn części zamiennych

- długoterminowe kredyty

- wzrost zaangażowania kapitału

- wysokie ryzyko kredytowe

Eksport pośredni, cechy:

- sprzedaż towarów przez producenta w kraju

- dystrybucja poprzez przedsiębiorstwa handlu zagranicznego

- znajomość przez pośredników specyficznych dla poszczególnych krajów sieci sprzedaży

- doświadczenie rynkowe pośredników, często specjalizacja geograficzna lub towarowa

- ryzyko błędnych informacji o popycie na towary producenta

- wymóg przekazania prawa wyłącznej sprzedaży

- preferowany przez średnie przedsiębiorstwa

- producent unika tworzenia własnej sieci zbytu za granicą  

- preferowany w przypadkach niewielkich lub regulowanych dostaw towarów oraz przy     sprzedaży produktów seryjnych

- nie wymaga angażowania kapitału przez producenta na cele składowania i dystrybucji

IMPORT – przywóz towarów zza granicy w celu ich wykorzystania na rynku wewnętrznym oraz przyjęcie usług od cudzoziemców.

Formy importu:

import bezpośredni – transakcja kupna jest zawierana bezpośrednio między importerem a eksporterem, którzy maja siedziby w różnych państwach.

import pośredni – transakcja kupna odbywa się za pośrednictwem przedsiębiorstwa, którego siedziba znajduje się w państwie importera.

Import bezpośredni, cechy:

- stosowany zwłaszcza w przypadkach surowców i półfabrykatów

- dysponowanie przez dłuższy okres dużymi ilościami towarów, nieprzerwany przepływ materiałów

- bezpośredni kontakt z dostawcą

- własny oddział zagraniczny, własna orientacja rynku, własna akwizycja

- wymaga urządzenia magazynu importowego

- ryzyko transportowe importera

- większe zaangażowanie kapitału

Import pośredni, cechy:

- dokonywany nieregularnie bądź w małych ilościach

- rozproszony, z wielu krajów

- korzystniejsze ceny poprzez masowe zakupy przez firmy handlu zagranicznego

- konieczna dobra znajomość rynku przez firmy handlu zagranicznego

- możliwość przystosowania importowanych towarów przez firmy handlu zagranicznego do wymagań odbiorców

- brak problemu poszukiwania źródeł zaopatrzenia

- stała gotowość dostaw

HANDEL TRANZYTOWY – służy wyłącznie do obrotu towarowego, polega na tym, że siedziba firmy realizującej transakcje kupna i sprzedaży nie znajdują się ani w państwie eksportera ani importera. Zwyczajowo dostawcy produktów masowych, surowców (tytoń, bawełna) są ulokowani w portach przeładunkowych lub międzynarodowych centrach handlowych.

ze względów politycznych – może nie być stosunków politycznych między państwami

(np. Kuba – USA nie mają umów handlowych, Kuba kupuje przez Kanadę)

ze względów ekonomicznych – wejście na rynek jest niemożliwe lub bardzo utrudnione (państwa w ugrupowaniu integracyjnym).

handel tranzytowy bezpośredni:

 

handel tranzytowy pośredni:

	EKSPORTER		IMPORTER