Budżet UE – jest specyficznie skonstruowany.
Wartość dochodów musi = wartości wydatków. Saldo nie może być ujemne.
Budżet UE obejmuje : budżet
wspólnot (WE i Euratom) oraz budżet związany z polityką poniesionych wydatków
przez II i III filar oraz budżet związany z polityką sprawiedliwości i
bezpieczeństwa.
Budżet ogólny jest
finansowany z wpłat państw UE wnoszonych wg jednolitych zasad. Nie są to jednak
typowe składki członkowskie.
Zasady – wplata każdego państwa dokonywana
jest z 4 rożnych źródeł :
1)
Cła rolne
i składki cukrowe jako dochody z tytułu importu rolnego oraz
składki płacone przez producentów cukru.
Każdy kraj
importuje żywność- Polska np. cytrusy, pomidory, ziemniaki, twarda pszenica.
Każdy kraj ma rożną wartość rynkową. Ustalone są wysokie cła na towary z krajów
trzecich. Od wartości cła od towarów krajów UE pobierana jest specjalna składka.
2)
Cła na pozostałe
artykuły i produkty importowane do UE – np. metale kolorowe, samochody
japońskie i inne dobra, które trafiają na rynek europejski
3)
Część dochodów
z VAT – (VAT- podatek konsumpcyjny). Wpływ z VAT jest większy w krajach
biedniejszych, mniejszy z bogatych
4)
Bezpośrednie
wpłaty państw członkowskich (od 1988r.) – ustalane są w stosunku do
dochodu narodowego brutto każdego państwa (bogatsze państwa będą płacić więcej).
Jest to źródło ruchome. Jeśli mamy wydatki wynoszące 100 mln euro a suma
wpływów dochodów z źródła pierwszego, drugiego i trzeciego wynosi 60 mln euro,
trzeba mieć czwarte źródło w wysokości 40 mln euro (różnica miedzy planowanymi
wydatkami a sumą trzecich źródeł).
Pozostałe dochody – wpływy
z rożnego rodzaju kar, kary za naruszenie, za dumping, podatki od wynagrodzeń
administracji unijnej
Rabat
brytyjski – częściowe zwolnienie Wielkiej Brytanii z wpłat z tytułu VAT. Wynika
to z tego, że Brytyjczycy wywalczyli tą zniżkę z powodu małej produkcji rolnej
(1,5 %) i dużego importu żywności. Rabat ten pokrywają inne kraje.
Tendencje
:
1)
Maleje znaczenie wpływów z ceł rolnych i
przemysłowych (z 28% do 17% w 2008 r.) jako skutek porozumienia z GATT/WTO
2)
Wzrost bezpośrednich składek członkowskich z
11% do 69% w 2007 r.
Wydatki są
pogrupowane na segmenty :
1)
Wydatki na
rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich (ok. 43% wydatków) – obszary wiejskie
zajmują 93% powierzchni UE, mieszka na nich 30% ludności. Te tereny trzeba
wspomóc dobrami inwestycyjnym jak np. drogi, gaz, komunikacja. Wspomóc rolników
jako grupę zawodową.
2)
Działania
strukturalne (polityka spójności) – 36% wydatków przeznaczonych na
niwelowanie dysproporcji między krajami i regionami oraz poprawę
konkurencyjności.
3)
Polityki
wewnętrzne (badania, rozwój, ochrona środowiska) – 7,5% wydatków
4)
Działania
zewnętrzne (pomoc humanitarna i żywnościowa dla państw rozwijających sie) – 4,3%.
Unia ma nadwyżki żywnościowe i oferuje swoja pomoc np. Afryce (również pomoc
lekarska, sprzęt medyczny).
5)
Wyrównania
(przejściowe opłaty na rzecz nowych członków) – 0,4% wydatków. Nowi członkowie mają
większe potrzeby.
6)
Pomoc
przedakcesyjna dla krajów, które mają podpisaną umowę o stowarzyszeniu – 2,9%
7)
Administracja
–
5,3%. W UE jest bardzo rozbudowana.
Najwięksi płatnicy do budżetu UE (dane
na 2007 r.) : Niemcy 20,230 mld, Francja 16,014 mld, Włochy 13,786 mld, Wielka
Brytania 11,862 mld. Inni : Polska 1,311 mld, Malta 33 mln.
Najwięksi beneficjenci w stosunku do
PKB (bezwzględne profity) : Hiszpania 7,972 mld- 0,95% PKB, Grecja 4,066 mld-
2,41% PKB, Portugalia 3,082 mld- 2,15% PKB, Polska 1,409 mld- 0,69%PKB
Obecny okres finansowania 2007-2013 –
Polska w ,tym okresie otrzyma 91 mld euro, natomiast wpłaci na rzecz budżetu 21
mld euro.
Proces integracji gospodarczej od unii celnej
do unii ekonomicznej
Unia celna jest to trochę wyższą forma od strefy wolnego handlu.
Strefa
wolnego handlu polega na likwidacji ceł, ograniczeń ilościowych i innych barier
w stosunkach handlowych między państwami (uczestnikami odnośnego porozumienia).
Oznacza to, że wobec krajów trzecich niewchodzących do strefy, kraje tworzące
strefę wolnego handlu zachowują prawo do samodzielnej, autonomicznej
polityki handlowej. W ten sposób na towary importowane z krajów trzecich mogą
być stosowane rożne poziomy ceł narodowych. Przykład
NAFTY: tworzą ja USA, Kanada i Meksyk. Między sobą te kraje zniosły cła i
ograniczenia ilościowe, ale w handlu z krajami trzecimi mają własne taryfy
celne. Miedzy tymi krajami nie ma przeszkód w handlu wewnętrznym, ale z innymi
prowadzą rożne polityki handlowe. Innym przykładem może być AFTA(Stowarzyszenia
Narodów Azji Południowo-Wschodniej).
Unia celna w odróżnieniu
od strefy wolnego handlu oznacza nie tylko zniesienie barier w wymianie
handlowej między umawiającymi się stronami, ale także ustanowienie jednolitej, wspólnej
taryfy celnej wobec krajów trzecich. Jeżeli strefy wolnego handlu mogą być stosowane przez uczestników tej strefy rożne
taryfy celne na te same towary importowane, to w warunkach unii celnej taka
praktyka staje się niemożliwa. Unia celna sprzyja wymianie handlowej wewnątrz
obszaru unii, działa jednak dyskryminacyjnie na wymianę handlową z krajami
trzecimi. Przykłady unii celnej : unia
między UE a Turcją , unia między Rosją, Kazachstanem i Białorusią z 11.2009r.
Wyższym stopniem jest wspólny rynek. We wspólnym rynku znosi
się nie tylko bariery we wzajemnej wymianie handlowej i tworzy wspólną zewnętrzną
taryfę celną, lecz likwiduje się także przeszkody w swobodnym przepływie miedzy
krajami ( uczestnikami porozumienia)czynników produkcji tj. kapitału i siły
roboczej. Dla osiągnięcia efektów i korzyści z wdrażania polityki wspólnego
rynku niezbędne jest prowadzenie na niektórych obszarach jednolitej polityki
cenowej i podatkowej.
Kolejnym stopniem jest unia walutowa. Wykracza powyżej
podanych form. Oprócz nich obejmuje koordynacje lub ujednolicenie polityki
walutowej krajów członkowskich, tzn. w ramach unii walutowej realizuje się
następujące przedsięwzięcia :
a)
Stabilizacje kursów walutowych poprzez określenie
dopuszczalnych przedziałów wahań kursów walutowych
b)
Wprowadza się swobodna wymianę walut w oparciu
o uzgodnione parytety
c)
Tworzy się wspólne rezerwy walutowe
d)
Wprowadza się wspólną walutę międzynarodową
e)
Zostaje stworzony system pomocy kredytowej dla
państw w celu przezwyciężenia bieżących trudności płatniczych
f)
W
relacjach z krajami trzecimi
Warunkiem wprowadzenia i realizacji
unii walutowej jest osiągniecie wysokiego stopnia koordynacji w takich
dziedzinach gospodarczych jak : polityka kredytowa banków centralnych, polityka
budżetowa i polityka w dziedzinie przepływów kapitału.
Unia
ekonomiczna jest najwyższą formą i szczeblem integracji. Oznacza że cala gospodarka państw
członkowskich objęta jest wspólną polityką realizowaną przez ponadpaństwowe
instytucje i organy. Gospodarki narodowe poszczególnych krajów członkowskich funkcjonują
wg jednolitych zasad. Elementem unii ekonomicznej jest unia monetarna, polegająca
na zastąpieniu walut narodowych przez wspólny pieniądz oraz przekazaniu
całokształtu polityki pieniężnej wspólnej instytucji tj. bankowi centralnemu.
Jednak UE nie jest jeszcze jej przykładem.
Najwyższym stopniem jest integracja polityczna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz