Układ oddechowy człowieka
jest jednostką anatomiczno-czynnościową służącą wymianie
gazowej. Dzięki niemu dostarczany jest do organizmu tlen i wydalane
są zbędne produkty przemiany materii (m.in. dwutlenek
węgla). Wdychany tlen używany jest przez komórki wszystkich tkanek jako
paliwo do produkcji energii, a wydychany dwutlenek węgla jest pozostałością
tego procesu. Proces ten nazywamy oddychaniem. Oddychanie jest jedną z
najważniejszych czynności organizmu i podstawowym przejawem życia.
Układ oddechowy
składa się z wielu narządów, różniących się budową, a także przydzielonymi
zadaniami. Z grubsza dzieli się on na dwa "odcinki":
-górny – w skład którego zaliczamy: jamę nosową i gardło oraz
-dolny – składający się z krtani, tchawicy, dwóch dużych oskrzeli oraz drzewa
oskrzelowego.
Postaram się przedstawić pokrótce najważniejsze narządy tego
układu.
Nos i jama nosowa
Nos zbudowany jest z części kostnej, chrzęstnej i skórnej. Powierzchnia
jamy nosowej wyścielona jest błoną śluzową. W tej dobrze ukrwionej błonie
znajdują się liczne gruczoły wydzielające śluz i płyn, tworzące na jej
powierzchni dodatkową warstwę, na której osadzają się zanieczyszczenia
wdychanego powietrza. Ponadto powietrze znajdujące się we wnętrzu jest
zwilżane. Jama nosowa łączy się przez nozdrza tylne z gardłem.
Gardło
W gardle następuje skrzyżowanie drogi oddechowej z drogą pokarmową. Istnieją
jednak specjalne struktury anatomiczne i mechanizmy, które zabezpieczają
prawidłowe (bezkolizyjne) funkcjonowanie obu dróg. Przód gardła stanowi jego
część krtaniową. Gardło jest wyścielone błoną śluzowa. W jego części nosowej -
błona ma taką samą budowę jak jama nosowa, w pozostałych częściach śluzówka ma
budowę odmienną, charakterystyczną dla górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Bardzo ważnym elementem fizjologicznym jest nagłośnia,
ruchoma chrząstka, która anatomicznie właściwie zalicza się do kolejnego
odcinka dróg oddechowych - krtani. Nagłośnia w czasie połykania pokarmów zamyka
wejście do krtani.
Krtań
Krtań jest narządem składającym się z 9 połączonych chrząstek.
Współpracuje z przełykiem i tchawicą. Wdychane powietrze z gardła przedostaje
się do krtani. Chrząstki krtani są między sobą połączone stawami lub zrostami
więzadłowymi (więzadłami). Cały system połączeń między chrząstkowych sprawia,
że krtań jest narządem zwartym i mocnym, ale posiadającym także określoną
ruchomość potrzebną do kształtowania barwy i brzmienia głosu. W jej wnętrzu
znajdują się struny głosowe, dzięki czemu jest narządem mowy.
Tchawica
Tchawica ma długość ok. 12 cm, a wyglądem przypomina rurę. Jej wymiar
poprzeczny wynosi 15-20 mm. Tchawica położona jest w środkowej części klatki
piersiowej (przed przełykiem) i rozwidla się na dwa oskrzela główne. Zbudowana
jest z ok. 20 okrężnych, podkowiastych chrząstek, ułożonych jedna nad drugą. Z
tyłu ściana tchawicy jest mniej zwarta i ma charakter błoniasty. Od środka
tchawica wyścielona jest typową dla układu tkanką śluzową z nabłonkiem
wielorzędowym migawkowym, którego migawki poruszają się w kierunku krtani oraz
z licznymi gruczołami produkującymi śluz. Dzięki czemu powietrze pozbawiane
jest zanieczyszczeń i nawilżane.
Oskrzela
Oskrzela główne stanowią ostatni zewnatrzpłucny odcinek dróg oddechowych.
Oskrzela główne mają budowę taką jak tchawica. Dwa główne oskrzela, prawe i
lewe, dzielą się stopniowo na mniejsze oskrzela i oskrzeliki, które aż kończą
się pęcherzykami płucnymi. Posiadają także okrężne włókna mięśniowe. Ciekawe
jest to, że prawe oskrzele ma większą średnicę od lewego, za to lewe jest od
prawego dłuższe.
Płuca
Płuca stanowią główny narząd wymiany gazowej. Położone są w klatce piersiowej w
jamach opłucnowych. Płuca zbudowane są z pęcherzyków płucnych w których
zachodzi wymiana gazowa między krwią o powietrzem. Każdy pęcherzyk otoczony
jest gęsta ścianą naczyń krwionośnych włosowatych. Ściana pęcherzyka płucnego
wraz ze ścianą naczynia włosowatego tworzą tzw. barierę
włośniczkowo-pęcherzykową, przez którą tlen dyfunduje do krwi, podczas gdy z
krwi do światła pęcherzyków przedostaje się dwutlenek węgla. Liczba pęcherzyków
płucnych jest ogromna, bo wynosi ok. 300 milionów. Tworzą one aż 100 m2
powierzchni oddechowej.
Siłą napędową napływu
powietrza do płuc jest różnica ciśnień, jaka wytwarza się podczas wdechu
pomiędzy pęcherzykami płucnymi a jamą ustną. Natomiast głównym mięśniem
wdechowym jest przepona oddzielająca klatkę piersiową od jamy brzusznej. Inne
mięśnie oddechowe mają mniejsze znaczenie i są uruchamiane dopiero w czasie
większego wysiłku. Warto zauważyć, iż w spoczynku człowiek oddycha z częstością
12 - 14 wdechów na minutę. Z każdym wdechem wprowadza do płuc ok. 500 ml
powietrza. Oznacza to, że w ciągu minuty wprowadza do płuc 6 litrów powietrza.
Człowiek oddycha spontanicznie,
mimowolnie. Nie oznacza to wcale, że nie ma on wpływu na głębokość i częstość
oddychania - tak, jak się to dzieje z czynnością serca, która nie jest
świadomie kontrolowana przez korę mózgowa. Podstawową rolę w kontroli
oddychania odgrywają sprzężenia zwrotne, związane z panującymi we krwi
ciśnieniami tlenu i dwutlenku węgla. Czujnikami tych ciśnień są receptory
znajdujące się w dużych tętnicach.
W swojej pracy chciałbym
przedstawić również najczęściej spotykane choroby układu oddechowego.
Układ oddechowy ze względu na swą "otwartość" na świat zewnętrzny
jest szczególnie narażony na działanie czynników chorobotwórczych obecnych w
powietrzu. W większości wypadków są to infekcje wirusowe. To one są sprawcami
pospolitych "katarów" przebiegających z zatkaniem nosa, kaszlem,
bólem gardła, gorączką i innymi objawami ogólnymi.
Często spotkać może się z zapaleniem płuc jest to ostry stan zapalny miąższu płucnego
wywołany przez bakterie, wirusy, mykoplazmy, grzyby, pierwotniaki, pasożyty,
czynniki chemiczne i fizyczne. Najczęściej zapalenie płuc wywołują bakterie
oraz wirusy. Jeżeli dojdzie do martwicy miąższu i zniszczenia przegród
międzypęcherzykowych, powstaje ropień płuca.
Natomiast Ostre zapalenie
(nieżyt) oskrzeli jest to proces zapalny dróg oddechowych toczący się w ich
ścianie. Najczęstszą przyczyną są zakażenia wirusowe i bakteryjne. Przewlekłe
zapalenie (nieżyt) oskrzeli cechuje się nadmiernym wydzielaniem śluzu w drzewie
oskrzelowym, co przejawia się przewlekłym i nawracającym kaszlem oraz
odkrztuszaniem. Rozpoznanie można postawić na podstawie obecności kaszlu i
odkrztuszania wydzieliny oskrzelowej w ciągu 3 lub więcej kolejnych miesięcy w
roku przez co najmniej 2 lata lub więcej. Prawie wszyscy palacze mają
przewlekły nieżyt oskrzeli. Większość palaczy nie dostrzega swojego kaszlu.
Także rak płuca (oskrzela)
zależy wprost od palenia papierosów. Rozwija się skrycie, czasem całkiem
przypadkowo wykrywany jest w badaniu radiologicznym płuc. Kiedy ujawnia się
klinicznie, w 90% przypadków jest już za późno.
Odma opłucnej jest
chorobą polegającą na obecności powietrza w jamie opłucnej z częściowym lub
całkowitym zapadnięciem płuca. Podstawowym badaniem dla rozpoznania odmy
opłucnej jest badanie radiologiczne klatki piersiowej.
Drogi oddechowe są
bardzo podatne na działanie alergenów. Coraz więcej jest osób
cierpiących na katar sienny wywoływany przez pyłki traw i drzew oraz astmę
oskrzelową, charakteryzującą się napadami skurczu oskrzeli i gromadzenia się
śluzu w ich świetle. Napadowa duszność (zwłaszcza wydechowa) i suchy kaszel,
szczególnie nocny - to typowe objawy astmy. Współczesne leczenie tej szybko
rozprzestrzeniającej się choroby jest wielolekowe i opiera się na wziewnych
lekach rozszerzających oskrzela oraz kortykoidach leczących zapalenie.
Niebezpieczną chorobą może być też gruźlica. Jest przewlekłą
chorobą zakaźną, umiejscowiającą się w 90-95% przypadków w płucach. Przyczyną
gruźlicy u ludzi są prątki gruźlicy. Do zakażenia dochodzi drogą wziewną do
układu oddechowego, znacznie rzadziej przez przewód pokarmowy, a jeszcze
rzadziej przez kontakt skóry lub śluzówki oka z materiałem zakażonym prątkiem.
Ważną grupą chorób układu
oddechowego są pylice - choroby zawodowe, związane z osadzaniem się w
płucach drobnych cząsteczek pyłów. Niebezpieczne są przede wszystkim pyły
krzemowe, powodujące pylicę krzemową, chorobę prowadzacą do znacznego
upośledzenia czynności płuc. Szczególnie niebezpieczne są wdychane włókna
azbestu, które nie tylko powodują uszkodzenie miąższu płucnego, ale też
indukują nowotworzenie.
Układ oddechowy jest niezmiernie
ważnym elementem ludzkiego ciała. Powietrze jest dla zdrowia czynnikiem równie
ważnym jak pokarm, toteż niezbędna jest troska o zdrowie narządów oddechowych i
czyste, zdrowe powietrze do oddychania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz